Non tunc Ionio.quicquam ceffiffet Homero

Neve foret victo`laus tibi prima Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, as
Et totum rapiunt me mea vita libri.
Excipit hinc feffam finuofi pompa theatri,

Et vocat ad plaufus garrula scena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus hæres,
Seu procus, aut pofitâ caffide miles adeft,
Sive decennali foecundus lite patronus

Detonat inculto barbara verba foro;
Sæpe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,
Et nafum rigidi fallitonbique patris;

Sæpe novos illic virgo mirata calores

Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat. Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum

Quaffat, et effufis crinibus ora rotat,

Et dolet, et fpecto, juvat et spectaffe dolendo,
Interdum et lacrymis dulcis amaror ineft:

Seu puer infelix indelibata reliquit

Gaudia, et abrupto flendus amore cadit,
Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor
Confcia funereo pectora torre movens,

30

.35

40

Seu mæret Pelopeia domus, feu nobilis Ili,

.45

Aut luit inceftos aula Creontis avos.
Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,

Irrita nec nobis tempora veris eunt.

Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra oci.

Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas

Virgineos videas preteriiffe choros.

Ah quoties dignæ ftupui miracula formæ
Quæ poffit fenium vel reparare Jovis!
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,

Atque fafces quotquot volvit uterque polus;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fuit puro nectare tincta via,
Et decus eximium frontis, tremulofque capillos,
Aurea quæ fallax-retia tendit Amor;
Pellacefque genas, ad quos hyacinthina fordet
Purpura, et ipfe tui floris, Adoni, rubor!
Cedite laudatæ toties Heroides olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon.
Vos etiam Danaæ fafces fubmittite Nymphæ,
Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.
Nec Pompeianas Tarpeia Mufa columnas
Jactet, et Aufoniis plena theatra ftolis.
Gloria Virginibus debetur prima Britannis,

Extera fat tibi fit fœmina poffe fequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,

Tu nimium felix intra tua monia claudis

Quicquid formosi pendulus orbis habet. Non tibi tot cœlo fcintillant aftra ferene Endymioneæ turba miniftra dex, Volume IV.

་

55

60

65

70

75

Quot tibi confpicuæ formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis veniffe invecta.columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, et roseam poft habitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia caci,

Monia quàm fubitò linquere fausta paro;
Et vitare procul malefide infamia Circes
Atria. divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ.
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.

Elegia fecunda, anno ætatis 17.

In obitum Praconis academici Cantabrigienfis.
Te, qui confpicuus baculo fulgente folebas
Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima præconum præconem te quoque, fæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo,
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,
Dignus in Æfonios vivere poffe dies,

Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, fæpe rogante dea.

80

85

90

ΙΟ

Tu fr juffus eras acies accire togatas,

Et celer à Phœbo nuntius ire tuo,
Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris.
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei
Retulit Atridæ jussa severa ducis.
Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,
Turba quidem eft telis ifta petenda tuis.
Vestibus hunc igitur pullis Academia luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat et ipfa modos querebunda Elegëia tristes,
Perfonet et totis nænia moefta fcholis.

Elegia tertia, anno ætatis 17.

In obitum Prafulis Wintonienfis.

MOESTUS eram, et tacitus nullo comitante fedebam,
Hærebantque animo tristia plura meo,

Protinus en fubiit funeftæ cladis imago
Fecit in Angliaco quam Libitina folo;

6

Dum procerum ingreffaest splendentes marmoreturres,
Dira fepulchrali mors metuenda face;
Pulfavitque auro gravidos et jaspide muros,
Nec metuit fatrapum fternere falce greges.
Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi
Intempeftivis offa cremata rogis;

ΤΟ

Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit et amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi dignissime Præful,
Wintoniæque olim gloria magna tuæ;
Delicui fletu, et trifti fic ore querebar,

Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque aflata tuo marcefcant lilia tabo,

Et crocus, et pulchra Cypridi facra rofa,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus prætereuntis aquæ ?
Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cælo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,
Et quæ mille nigris errant animalia fylvis,

Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas:

Quid juvat humanâ tingere cæde manus?
Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,
Semideamque animam fede fugâffe suâ?
Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,
Rofcidus occiduis Hefperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat æquoie currum
Phoebus, ab eoo littore menfus iter."

13

20

25

30

Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35
Condiderant oculos noxque foporque meds;

Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro,
Heu nequit ingenium vifa refcrre-metim, "